یاحسین ادرکنی

باز هم با يک رعد

بغض من مي ترکد...

کوچه لبريز دعاست

در خيابان دلم

مسجدي غرق خداست

اشک ها مي گويند:

سينه بر دل زدن است

اين همه ناله و رشک

بوي يک عالمه حلوا و نسيم

در هوا مي پيچد

نفسم مي گيرد

ياد لبهاي حسين